Zeg je Kamer van Koophandel zeg ik adressenverkopers. Toen ik mij in Amsterdam als illustrator kwam inschrijven werd me gevraagd in welke branche ik dacht te gaan opereren. Ik kreeg een lijstje met een handvol vast omschreven categorieën en heb iets als reclame, marketing en communicatie aangevinkt. Sindsdien heb ik tientallen kilo’s reclamemateriaal ontvangen en… Lees verder »
Door deze intercity links gelaten schiet de voormalige suikerfabriek van Halfweg voorbij. Het is half tien ’s ochtends als de met dikke jas en pet getooide jongen tegenover me aan het vervaardigen van een joint begint. Hij monstert me eerst kort (bebrilde man van middelbare leeftijd, forens waarschijnlijk) en legt dan een wiet grinder en… Lees verder »
De hemel gooit genereus regen op mijn buitenwijk. Op de woonblokken, op de geelbealgde lantaarnpalen en op de half verbrande boom. Een moedeloos makende aanblik dus richt ik mijn ogen steady op het scherm. Dan dringt ruzieachtig rumoer door het dubbelglas. Toch maar even kijken. Een grote kerel met een kale schedel zit in het… Lees verder »
Veel ander vakantiewerk is er niet, in deze streken. Daarom sta ik nu al veertien dagen lang dagelijks in deze daglichtloze reuzenhal. Een tl-verlichte ruimte, van vloer tot plafond gevuld met houten schappen. Daar liggen de kazen op, in eindeloze rijen, zonder uitzondering van die wagenwielen. Metalen gondels, waar precies één zo’n wiel op past,… Lees verder »
Bijna zat ik weer bij een club, bijna. Roeien met een sloep om tegenwicht te bieden aan het schermslavenbestaan. Steviger armen wil ik kweken, zodat ik nog meer kan tekenen en schrijven. Vier keer train ik mee. Door weer en wind, in het donker, in een natte boot. Hoekige kerels hanteren er een stevig tempo,… Lees verder »