Dit is haar domein, op deze hectares pacht ze haar droom. Ze staat in het midden van een door schrikdraad omzoomd vierkant. Een kordate dame in ruiterlaarzen, met een lange paardenstaart. Drie merries draven om haar heen. Het zijn compacte, stevige paarden, IJslanders. Door lichaamshouding, handgebaren en een enkele kreet laat ze die stappen, draven… Lees verder »
De man vòòr mij wordt door een kip de bus in gedragen. Geen echte natuurlijk, want met een kip die je overal naartoe draagt kun je het openbaar vervoer net zo goed links laten liggen. Buiten de bus regent het niet erg hard, maar waait het des te meer. Het zelfde aanhoudend grauwe snertweer waar… Lees verder »
Terug naar huis kan ik kiezen: via de brug over de rivier, of met de pont. Als ik geen haast heb kies ik meestal het laatste.Mijn horloge geeft kwart voor zeven aan. De pont gaat tot zeven, dat komt wel goed. Ik kies de route met de pont.Als ik aan kom lopen is die net… Lees verder »
Het is puur toeval, dat ik hem tegenkom. Als er gewoon treinen richting Capelle zouden rijden was het niet gebeurd. Maar precies vandaag rijden die niet. De gevreesde vijf woorden zijn gevallen: De NS zet bussen in. De heenweg is nog best te doen. Eerst met mijn dochter achterop tegen de wind in langs het… Lees verder »
Ik luister naar een podcast over de strijd van de Romeinen tegen de Germanen. De Germanen winnen, ze lokken de door vriendjespolitiek op zijn plek terechtgekomen Romeinse generaal en zijn gevolg het duistere woud in, en slachten ze allemaal af. Ondertussen ben ik een eerder door mij op maat gezaagde plank aan het grondverven. Terwijl… Lees verder »
Loop liep gelopen. Fietsen had ook gekund, of met de bus, maar beweging is gezond. En bewegen doe ik weinig, zo achter mijn bureau. Dus loop ik. Vanochtend, met een spaarzaam zonnetje, naar mijn atelier. En nu, in het donker, terug naar huis. Ver is het inmiddels niet meer. Links de bomen, de sloot, de… Lees verder »