Lunchtijd! meldt mijn maag en mijn horloge bevestigt dat. Nou, daar staat een bank. De bank is van beton, is lang, en verder niks. Verderop heb je nog twee zulke. Precies tussen mijn benen heeft Lil Lou 12 met witte stift zijn naam geschreven. Vòòr me ligt een strook potige klinkers; de kade. Een hardstenen… Lees verder »